dinsdag 6 december 2011

Verdwenen paradigma

Vreselijk. Een weblog waar al maanden niet op is gepubliceerd. Slecht voor mijn reputatie. Ik kan er beter mee stoppen. Of misschien had ik er nooit aan moeten beginnen. Ja, misschien.

Ik ben gaan bloggen omdat ik wilde ervaren hoe het is om een eigen weblog te hebben. Als communicatie adviseur is het goed bij te blijven door zelf zoveel mogelijk zelf te proberen en te doen. Ik ben dol op social media. Scan dagelijks mijn timeline op twitter. Steeds meer als lezer dan als zender. Dat wel.

En nu weer deze blog. Ooit begonnen als persoonlijke proeftuin om te ervaren. Om teksten te schrijven, te publiceren, gelezen te worden. Echt, ik keek wel een paar keer per dag naar de statistieken. En dan opeens heb je die behoefte aan een time out. Om tijd voor andere dingen te nemen. Dat heb ik nu gedaan. Of ik echt weer terug ben? Geen idee. Ben ik nu meer een zender of een ontvanger? Het antwoord: geen van beiden. Ik heb het paradigma allang achter met gelaten. Zoals Van Woerkum ons tijdens zijn afscheidsrede ook adviseert.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten