Te gelde maken

Mijn weblog wordt gelezen. Door in ieder geval twee collega’s. Koen en Lonneke. Ga je dit iedere dag doen? Schrijf je makkelijk je stukjes of kost dat heel veel tijd? Leuk dat ze het gezien hebben en aardig dat ze dit vragen. Of ik dagelijks ga schrijven weet ik nog niet. Maar dit is toch al weer het derde berichtje op de derde dag. En een tekst schrijven kost best wel wat tijd. Ik ben van de korte stukjes en dat kost meer tijd dan lange teksten schrijven. 

Ik was blij met de vraag waarom ik dit ben gaan doen. Als collega met iets meer ervaring draag ik graag uit dat je over sommige dingen pas echt mee kan praten als je uit eigen ervaring kunt putten. Dat is de reden dat ik ben gaan twitteren. Met meer dan 660 volgers heb ik een aardig resultaat geboekt en kan ik zeggen: het werkt. Nu ga ik eens kijken of ik wat los kan maken met een weblog. Wat werkt wel wat werkt niet. Voortvarend als ik ben ga ik mijn weblog te gelde maken. Mooi dat ‘te gelde maken’. Toen ik dit vanavond aan mijn beide zoons meldde werd ik uitgelachen. Nou, wacht maar tot ik mijn 300^ste  weblog publiceer. Dan praten we verder……..

                                                                                                                  

Wat me vandaag bezig houdt

Vandaag had ik al om 8 uur mijn eerste afspraak. Ik ben de dag begonnen met een gesprek over dingen die me bezig houden. Vandaag en waarschijnlijk ook nog wel de komende tijd. En daar ging eigenlijk alle energie in zitten die ik heb. De rest van  de dag rustig aan gedaan en daarmee ruimte gevonden om een beetje te ontspannen, een beetje na te denken en een beetje te werken.

Zo  heb ik input geleverd voor de speech van de burgemeester van Leiden die hij gaat houden bij de opening van de Turkse Moskee. Geen nieuwbouw maar verbouw. Leuk om uit te vinden hoe dit proces gelopen is. Kennis te maken met de mensen die zich er voor hebben ingezet en een beeld te krijgen van het grote belang voor de Turkse gemeenschap in Leiden en de regio.

Ik stuitte ook op een onderzoek uit 2009. Daarin werd de waarde van een moskee berekend op 300.000 euro. Die waarde zit in het werk dat daar wordt verricht zoals culturele evenementen, hulpverlening en advies. Werk dat anders door andere instanties zou worden verricht. Bijzonder in dit onderzoek was wel dat aan een christelijke gemeente een waarde wordt toegekend van 500.000 euro. Hoe dat verschil ontstaat heb ik niet kunnen ontdekken. Het houdt me wel bezig.

De eerste keer

Misschien is dit geheel tegen de stroom in. Beginnen met een blog waar anderen al weer stoppen. En moet ik nu ook weer nadenken over de vraag of ik dit doe als prive persoon of als professional? Alsof daar verschil in zou kunnen zitten. Ik schrijf deze blog als Hennie Castelein. Mens, vrouw, moeder, communicatieadviseur, vriendin, buurvrouw, dochter, zus, schoonzus; hoeveel rollen kun je hebben.

De eerste keer doe ik het nog even heel voorzichtig. Geen grote stellingen, geen grote uitspraken, geen grote mond. Bescheiden. Dat staat haaks op de houding die ik normaliter meestal aanneem, maar past wel bij een eerste keer. Ik krijg net de vraag: wat ben je aan het doen? Antwoord: Gewoon een beetje aan het schrijven. Vraag: Naar wie dan? Antwoord: Ach, naar niemand of misschien wel iedereen.

En dat is misschien wel het allerleukste van een eerste blogje schrijven. Je hoopt eigenlijk dat niemand het leest, of misschien juist wel iedereen.