Bierdouche

Lekker wijntje gedronken met wat vrienden. Vandaag was het een perfecte dag voor een oudejaarsborrel. Nog een paar dagen te gaan en dan stoppen we weer massaal met drinken. Op doordeweekse dagen.

Per jaar 16 blinde ogen als gevolg van vuurwerk en 2500 doden door alcohol. En 20.000 doden door tabak en 640 in het verkeer. Interessante cijfers. Mensen verliezen meer jaren door alcohol dan door drugs. Je hoort wel eens zeggen dat als alcohol nu zou worden uitgevonden, dan zou het tot verboden middelen worden aangemerkt. Nu is dat niet het geval en heb ik een zeer gespleten mening over alcohol. Ik geniet van de wijn maar maak me ook grote zorgen over de effecten van drank bij met name jonge mensen.

In de aanloop naar Serious Request in Leiden is er ook veel gesproken over hoe om te gaan met drank tijdens dit evenement. En de openingstijden van de horeca. Natuurlijk was het hele event gericht op zoveel mogelijk inkomsten inkomsten genereren voor het goede doel. Dat is de bedoeling. Maar het is natuurlijk ook reden voor een gezellig feestje in Leiden en dan wordt er ook gedronken. Gelukkig werd het geen 3October, maar op sommige momenten waren er wel heel veel groene flesjes zichtbaar in beeld op de Beestenmarkt. Dat leidde wel tot enig kritiek, 2, 3. Persoonlijk heb ik me erg gestoord aan de beelden van de wagens van de Amsterdam -Dakar Challenge toen die aankwamen bij het Glazen Huis. De drivers zaten zichtbaar met drankflessen achter het stuur. Slechte reclame voor de sponsors leek me zo.

Een andere bijzondere ervaring heb ik ondergaan tijdens het eindfeest op de Lammermarkt. Geweldig. Guus Meeuwis bracht de stemming er goed in toen er van alles de lucht in vloog. Al snel voelde ik zoveel nattigheid dat mij duidelijk werd dat ik mijn eerste heuse bierdouche onderging. Schijnt een normaal verschijnsel te zijn. Of dit nu beter is dan het bier opdrinken? Zonde van het geld. Was inderdaad beter besteed aan het goede doel!

Twittergeweld

 
Twitter wint van Facebook. Ik begrijp dat wel. Facebook mist de dynamiek van Twitter . Bovendien lukt het mij - en naar ik begrijp ook veel anderen - nog steeds niet om Facebook te doorgronden.

Twitter begin ik steeds beter te begrijpen en te beheersen. Persoonlijk, met mijn eigen twitteraccount, maar ook professioneel voor de gemeente Leiden. Ik begrijp best dat onze directie van mening is dat er een beleidskader sociale media moet komen. De tijd van pionieren is nu echt voorbij. @Gemeenteleiden heeft 3279 volgers.

De inzet van Twitter door de gemeente Leiden tijdens Serious Request 2011 is goed voorbereid. Samen met de 3FM organisatie en de Politie Hollands Midden is nagedacht over de thema’s en het afzenderschap. Gedurende de hele week zijn er door de gemeente Leiden tweets verstuurd over bijvoorbeeld fietsparkeren, wildplassen en gevaar van glas. Niet de makkelijkste onderwerpen om in 140 tekens te verwoorden. We wilden natuurlijk geen opgestoken vingertjes.

Hoge nood tijdens #SR11? Respecteer de omwonende mama’s (en papa’s) van #GlazenHuisen gebruik de plaskruizen en Dixie toiletten!

Neem geen glas of flessen mee naar het #Glazenhuisen het eindfeest #SR11. Glas vormt een gevaar voor jezelf en anderen

Fietsend naar eindfeest #SR11in #Leiden? Hou de weg vrij voor hulpdiensten en zet je fiets op ruime afstand #GlazenHuis& Molen de Valk!

Voor de laatste dag was er ook een plan gemaakt. Twitterberichten stonden in concept klaar voor als Leiden te vol was of als er een calamiteit zou plaatsvinden. Dat was gelukkig niet nodig. Op 1 incident na is alles rustig. gebleven. Behalve op Twitter dan. Daar was sprake van een waar twittergeweld.

Aardige jongens

Tjonge, wat is er veel gebeurd in 2011. Dit jaar is ook weer omgevlogen. Kijk ondertussen naar het jaaroverzicht.

Vandaag ben ik de hele dag aan het opruimen geweest. De laatste week in Leiden heeft ook voor mij in het teken van het Glazen Huis gestaan. Ik ben niet veel thuis geweest. Het begon al op zondag met een leuk ontvangst van de 3DJ´s in het Leidse stadhuis. Aardige jongens. Achter deze drie mannen stond een mega organisatie van heel veel ervaren, leuke, dynamische mensen. Een wereld van jonge mensen. Dat wel.

Op de slotdag had ik een leuke ontmoeting met Armin van Buuren. Leidenaar en wereldberoemd. Apetrots is hij op Leiden. De Serious Request week in Leiden is dan ook bijzonder goed verlopen. Leiden heeft zich van haar beste kant zien. Alle dagen waren leuk. “Hoe houden we dit vast?” vraagt Armin. Hij voelt zich erg betrokken bij zijn Leiden. En “mag ik jij zeggen?” vraagt hij even later.  Dat mag. Aardige jongen, maar ik voelde me wel even oud.

Terugblik

Ik heb een leuke en interessante dag gehad. De tijd ging snel, de dag was weer te kort. Morgen is het 21 december en dat is een dag die nog korter is. De kortste van het jaar. Toch heb ik wel veel plannen voor morgen.

Met de jaarwisseling weer in het verschiet komt ook het moment van terug- en vooruitkijken. Wat is er gebeurd, wat heb ik allemaal gedaan en was dat leuk en succesvol? Voor een terugblik kun je ook je eigen naam op Google intypen.

Hennie op Twitter, Linkedin, Google+, Facebook, Ikki, enzovoort, enzovoort. Ik doe ook wel alles. Scoor hoog in aantallen volgers, vrienden, retweets, en andere digitale aaien over de bol. Voor iemand die heeft leren typen op een Scheidegger (tien vingers blind) doe ik het nog niet zo slecht. Echter, resultaten boeken op het net is niet zo moeilijk. Je publiceert tenslotte zelf wat je wilt. Vroeger schreef ik - met enige zendingsdrang - ingezonden brieven naar de krant. En ik was dan ook zeer verrast toen ik in het hierboven genoemde Google overzicht een brief vond. Uit 2001. In de Volkskrant. Over een bijzonder onderwerp. Een bijzonder blik terug.

Niet alleen blijkt hieruit hoe snel de tijd vliegt. Ook wordt duidelijk dat op het web alles bewaard blijft. Alles wat je ooit geschreven, gezegd, gefotografeerd hebt. Bijzonder nietwaar.

Leesvoer

Lekker. Met top op de lap, TV op kanaal 13, lichtjes in de kerstboom, genieten van een rustig avondje mail, twitter, facebook en straks een kopje thee. Nog een paar dagen tot de kerst.

Ik heb al een aardige hoeveelheid verzameld. Leesvoer voor onder de kerstboom. Om te beginnen een stapel ongelezen tijdschriften en vakbladen. Binnenlands Bestuur, blad Communicatie, ANWB en diverse andere sponsored magazines van bedrijven waar ik klant bij ben. Ook nog wat Volkskrantbijlagen die ik nog even heb bewaard. Tenslotte heb ik diverse documenten opgeslagen in een mapje met de titel ‘Nog te lezen’. En in dit mapje een submapje met als titel 'Inspiratie'. En daar zitten de leuke dingen in. Zoals de Socrateslezing 2011, de koers van Logeion , visierapport Trends in Veiligheid en Veranderkunde in zeven vragen. Slechts een kleine greep. Hoe lang duurt kerst ook al weer?

Handen vol

Vanochtend om 10 uur met de trein naar Leiden. Ik werk niet zo vaak op zondag. Vandaag ben ik er bij, op de startdag van het Glazen Huis.

Leiden is prachtig versierd en iedereen die per trein aankomt loopt letterlijk over een rode loper de stad in. Een warm welkom aan de mensen die voor Serious Request of een andere reden Leiden bezoeken. Ik voel me trots als ik zie wat het resultaat is van het vele werk dat is verricht. Vanaf het station tot aan het stadhuis biedt de stad een bijna sprookjesachtige aanblik. En ook Little Fish, het organisatiebureau achter het Serious Request heeft geweldig werk verricht. De Beestenmarkt is omgetoverd tot een soort dorpje met in het midden het Glazen Huis. Samen met de gemeente, Leiden Marketing en de blauwe, rode en witte kolom is kei hard gewerkt om niets maar vooral ook alles aan het toeval over te laten. Serious Request is een aaneenschakeling van verrassingen en spontane acties.

Vanavond ben ik nog even langs geweest bij de collega’s van de politie. Ook daar alles onder controle. Waarschijnlijk wordt het een drukke week, ook op het stadhuis. Naast onze werkzaamheden in kader van het Glazen Huis staat in de planning ook de laatste BenW-vergadering, laatste gemeenteraad, voorbereiding jaarwisseling en de voorbereiding voor de nieuwjaarsreceptie. Handen vol. Maar wel leuk.

Vanzelfsprekend

Het zondagochtend ontbijt eten we altijd wat laat. Rustig aan. De restanten van de zaterdagkrant. Laatste kopje koffie lui op de bank.

Vandaag stond ook Politiek 24 aan op de TV. We volgen de commissie de Wit in de zoektocht naar de meest actuele waarheid achter de financiële crisis. De samenvattingen op zondagochtend zijn voldoende om een beeld te krijgen van werk dat zij verrichten. Wat een verhaal. Ik vind dat ik moet snappen wat er is gebeurd.

En dan opeens in de tekstregel eronder: Brand in parkeergarage in Leiden. Meteen toch maar even de computer aan en checken wat er aan de hand is. Ik heb weliswaar geen communicatiepiket, maar als er iets groots is dan ben ik misschien wel nodig. In Leiden. Gelukkig zie ik al snel dat de brand onder controle is, de opvang voor de bewoners van de appartementen was al geregeld en burgemeester Lenferink was ’s ochtends om 8 uur al ter plaatse geweest om zich te laten informeren over de situatie.

Burgemeesters zijn in die situaties, van een ramp of crisis, erg belangrijk. Niet alleen in de rampenbestrijding, maar vooral in de crisiscommunicatie spelen zij een hele grote rol. Bas Eenhoorn benadrukt dat in zijn net verschenen boek, de burgemeester van Almelo heeft het deze week laten zien bij de moord op de C1000 caissière en vandaag was Lenferink ook meteen ter plaatse in Leiden. Vanzelfsprekend.  

Wob

Ik vind de wet openbaarheid van bestuur een goede wet. Dat wil ik even duidelijk stellen. Als woordvoerder hanteer ik het motto dat alleen een goed geïnformeerde journalist in staat is een goed artikel te schrijven.

Een deel van de dag ben ik bezig geweest met de beantwoording van persvragen die het gevolg waren van een vastgestelde legesverordening. Daarin stond al sinds 2009 een regel dat de gemeente kosten in rekening kan brengen die zij maakt om informatie op te zoeken ten behoeve van een wob verzoek. Niets nieuws maar wel commotie. Heb steeds opnieuw uitgelegd dat Leiden geen geld vraagt als journalisten of burgers een wob verzoek indienen. De gemeente heeft wel de mogelijkheid. Meer niet.

Verdwenen paradigma

Vreselijk. Een weblog waar al maanden niet op is gepubliceerd. Slecht voor mijn reputatie. Ik kan er beter mee stoppen. Of misschien had ik er nooit aan moeten beginnen. Ja, misschien.

Ik ben gaan bloggen omdat ik wilde ervaren hoe het is om een eigen weblog te hebben. Als communicatie adviseur is het goed bij te blijven door zelf zoveel mogelijk zelf te proberen en te doen. Ik ben dol op social media. Scan dagelijks mijn timeline op twitter. Steeds meer als lezer dan als zender. Dat wel.

En nu weer deze blog. Ooit begonnen als persoonlijke proeftuin om te ervaren. Om teksten te schrijven, te publiceren, gelezen te worden. Echt, ik keek wel een paar keer per dag naar de statistieken. En dan opeens heb je die behoefte aan een time out. Om tijd voor andere dingen te nemen. Dat heb ik nu gedaan. Of ik echt weer terug ben? Geen idee. Ben ik nu meer een zender of een ontvanger? Het antwoord: geen van beiden. Ik heb het paradigma allang achter met gelaten. Zoals Van Woerkum ons tijdens zijn afscheidsrede ook adviseert.