Taartmoment

De kop is er van af. Van 2011. Al weer de tweede werkweek gestart. Vorige week heb ik een goed begin gemaakt om regie te nemen op mijn leven en op mijn werk. Ga ik dat volhouden?

De jaarwisseling lijkt al weer ver achter ons te liggen. Ik verbaas me er nu al over dat mensen me gelukkig Nieuwjaar wensen. Dat voelt al als te laat. Onzin natuurlijk. En ik hoop echt op een gelukkiger jaar dit jaar. De jaarwisseling is in ieder geval goed gegaan. Thuis lag iedereen op een bepaald moment weer veilig met twee ogen en tien vingers in bed. Dat is goed gegaan.

Vandaag heb ik samen met de burgemeester, de collega’s van de gemeente Leiden, vertegenwoordigers van de politie, de brandweer, jongerenwerk en woningcorporaties teruggekeken op het verloop van de jaarwisseling in Leiden. Na jaren van veel onrust en vandalisme was het nu voor het derde jaar in rij weer rustiger dan het jaar daarvoor. Daarvoor is wel een grote inzet nodig. Van mensen en middelen. Je kunt je inderdaad afvragen tot hoe ver het nog maatschappelijk verantwoord is om zoveel algemene middelen te gebruiken voor een veilig verloop van oud en nieuw. Vandaag las ik dat het college van Schiedam al gaat bekijken of ze het afsteken van vuurwerk door particulieren kunnen verbieden. Lees de speech van de burgemeester van Schiedam http://www.schiedam.nl/smartsite.shtml?id=79695.  

In Leiden overheerste vandaag vooral een gevoel van trots en tevredenheid. De doelstellingen zijn gehaald. De aanpak heeft weer gewerkt. Dat voelde als een taartmoment. Waar ik niet op tijd aan heb gedacht. Toch maar een voornemen dan: meer aandacht voor het vieren van successen. Dat lijkt me wel een uitvoerbaar voornemen.