Frame

Mijn collega Hester heb ik zojuist een lijst gestuurd met inspiratiebronnen. Ik hou haar creatieve geest graag scherp. De mijne gun ik vandaag wat rust. En misschien komt HET dan vanzelf.

De inspiratiebronnen zijn te vinden op deze pagina van Sigrid van Iersel die ook een boek heeft geschreven over lenig denken.

Met enige stelligheid heb ik mijzelf een jaar geleden beloofd geen communicatieplannen meer te maken. Niet omdat ik dat niet wil, maar omdat ik er niet in geloof. Ik geloof niet in de papieren tijgers die de niet professionals leidt langs termen als doelstelling, strategie, boodschap, doelgroep, middelen en dat laatste bij voorkeur in een matrix.  Ik geloof wel in planmatige communicatie. Maar dat begint wel met een goed idee. Met een beeld van de weg die je wilt volgen. Met nadenken. Met creativiteit.  En natuurlijk de nodige verstand van zaken en zo mogelijk ervaring. Morgen heb ik die A4tjes voor de cultuurnota vast wel af.

Vandaag ga ik ook nog nadenken over een ultieme frame. Ik verklap niet waarover. Een frame moet je verhullen. Zodra die uitlekt verliest het zijn kracht. Lees maar dit artikel.  Als ik vanaf nu MP Rutte hoor praten over de politietraining in Afghanistan dan weet ik dat dit een frame is. En daardoor lijkt het alsof het geen militaire missie is. Daar is wel goed over nagedacht.