Misschien is dit geheel tegen de stroom in. Beginnen met een blog waar anderen al weer stoppen. En moet ik nu ook weer nadenken over de vraag of ik dit doe als prive persoon of als professional? Alsof daar verschil in zou kunnen zitten. Ik schrijf deze blog als Hennie Castelein. Mens, vrouw, moeder, communicatieadviseur, vriendin, buurvrouw, dochter, zus, schoonzus; hoeveel rollen kun je hebben.
De eerste keer doe ik het nog even heel voorzichtig. Geen grote stellingen, geen grote uitspraken, geen grote mond. Bescheiden. Dat staat haaks op de houding die ik normaliter meestal aanneem, maar past wel bij een eerste keer. Ik krijg net de vraag: wat ben je aan het doen? Antwoord: Gewoon een beetje aan het schrijven. Vraag: Naar wie dan? Antwoord: Ach, naar niemand of misschien wel iedereen.
En dat is misschien wel het allerleukste van een eerste blogje schrijven. Je hoopt eigenlijk dat niemand het leest, of misschien juist wel iedereen.
Poeh, tussen de regels door durf je jezelf wel neer te zetten...
BeantwoordenVerwijderen