Kwestie van perceptie

Morgen alles weer gewoon zijn gangetje. Zojuist mijn mailbox gedecimeerd en zo goed als mogelijk een overzicht gemaakt van zaken die morgen meteen om mijn aandacht vragen. Belangrijkste is wel de speech van burgemeester Lenferink die hij gaat uispreken tijdens de nieuwjaarsbijeenkomst morgenavond in de Pieterskerk. Altijd weer een bijzonder moment.

Niet voor iedereen gaat morgen het gewone leven weer beginnen. Morgen staken namelijk de leraren. Na twee volle weken vakantie. Of dat nu verstandig is? Met die leraren en de beeldvorming over lange vakanties en aantallen lesuren is het al tijden niet zo goed gesteld. Mijn schoonzus geeft les op een middelbare school en gaat morgen ook staken. Ze krijgt overigens deze dag niet betaald. De bond waar zij lid van is staakt niet morgen maar later. Als het te laat is, zo heb ik mij laten uitleggen, omdat het besluitvormingsproces in Den Haag gewoon doorgaat. Of een staking dit tij gaat keren zal natuurlijk nog moeten blijken.

De minister wil het aantal vakantiedagen verminderen met als argument taakverlichting voor de leraren. Als je meer weken hebt waarin je werkt dan kun je beter spreiden. Klinkt niet onlogisch, maar is niet de praktijk. Dus de leraren geven aan dat hier niet de oplossing ligt en dat de beleidsmakers ver afstaan van de werkvloer. Wie voor de klas staat maakt in de weken dat er lesgegeven wordt namelijk standaard meer uren dan bij een full time dienstverband hoort. Lessen voorbereiden, nakijken, vele vormen van administratie en overleg zorgen voor werkweken die zwaar zijn. Minder vakantie is hiervoor dus niet de oplossing. Integendeel. Bovendien, aldus de leraren, lijkt dit voorstel mede ingegeven door de kritische ouders die met name de zomervakantie, die inlcusief allerlei afrondende weken soms wel 8 weken lijkt te duren, veel te lang vinden. Ieder zijn gelijk.

Ik zie hoe hard mijn schoonzus werkt. Zij is een zeer gedreven en betrokken lerares die zich ook met veel energie inzet voor de vele buitenschoolse activiteiten, excursies, werkweken en projecten. Dag en nacht bereikbaar voor de leerlingen waar zij mentor van is en altijd op en top voorbereid, administratie op orde en de proefwerken op tijd nagekeken. Of zij de norm is?

Doet me een beetje denken aan die stakende huisartsen. De huisartsenpraktijk van mijn huisarts was deze vakantie ook weer gesloten. Het zal allemaal wel een kwestie van perceptie zijn.