Vandaag de hele middag op het Rijnplein in Alphen aan den Rijn gestaan. Bij de herdenkingsbijeenkomst voor de slachtoffers van het schietdrama van 9 april jongstleden.
Op 4 april schreef ik over een training crisiscommunicatie. En stelde ik de vraag: Of ik klaar ben voor een ramp? Vier dagen later werd ik gebeld. Op een mooie zonnige dag net als vandaag. Er is iets ergs gebeurd in Alphen. Een ramp. Kun jij er naar toe. En ik ben gegaan in de crisisorganisatie van het eerste uur. Hard gewerkt met heel veel collega’s uit de regio en daarbuiten. Veel mensen weten niet dat een actiecentrum voorlichting binnen een aantal uren meer dan 20 mensen aan het werk heeft in de vele rollen die er zijn. Petje af voor iedereen die er zo snel was.
Ik heb veel geleerd. En ja, ik ben klaar voor een ramp. De burgemeester van Alphen aan den Rijn krijgt terecht veel complimenten. Was hij klaar voor deze ramp, voor deze crisis? Hij toont zich een krachtig bestuurder en een invoelend burgervader. Hij doet het geweldig. Vandaag in zijn speech zette hij wel hele grote stappen. Is het typisch Hollands om meteen weer verder te willen? Om de bloemen op te ruimen en weer aan de slag te gaan?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten